El dibujo es un supuesto dispositivo de representación de lo real que acaba mostrando una visión artística de lo real; esta visión es preciosa porque nos acerca a los modos culturales de «ver». Un dibujo es tan importante por lo que muestra como por lo que esconde: aquí aparece un falso paisaje impresionista con la fábrica de sal al fondo, encargado a un pintor local para decorar el despacho de dirección, quizá premio en un concurso de paisajismo… Es interesante notar como hace desaparecer la escombrera de residuos mezclada entre las nubes y el humo, la fabrica está en segundo término anecdótica ante lo que realmente importa: saber dibujar un árbol.
El dibuix és un suposat dispositiu de representació de les coses reals que finalment en mostra una visió artística; aquesta visió és preciosa ja que ens apropa a les formes culturals de «veure». Un dibuix és tan important per lo que ensenya com per lo que amaga: aquí apareix un fals paisatge impressionista amb la fàbrica de sal al fons, encarregat a un pintor local per decorar el despatx de direcció, potser premi d’algun concurs de paisatgisme… És interessant adonar-se de com fa desaparèixer el runam de residus entre núvols i fum; la fàbrica és a segon terme, anecdòtica davant de lo que realment importa: saber dibuixar un arbre.